جستجو در سایت

شعر امام

ز سمت آسمان آمد امیری / چو ماه کاملی بدر منیری

به دستانش ید بیضای موسی / مراد قلب ها فرزانه پیری

نشان از آل احمد در نگاهش / اسیر عشق او خلق کثیری

به چشمان گر اشارت می نمودی / دوان هم مرد و هم زن مثل شیری

برای دوستان رحمت فزا بود / به چشم دشمنان سوزنده تری

درخت قامتش سروی عباپوش / به زیبایی رخش زیبا حریری

نوای دلنشینش قوت قلب / بشارت های او بهتر بشیری

برای خصم دین انذار می داد / به صوت رعد با بانگ نذیری

نگاه نافذش دائم روان بود / چه اعظم رهبری، والا بصیری

ضعیفان را مداوم یاد می کرد / فقیران یاور و نعم النصیری

به گلزار دیانت باغبان بود / امانت دار دین فرد خبیری

بزرگی در نگاهش موج می زد / که روح الله بود شخص کبیری


کلام بزرگان : محبوب ترینِ بندگان نزد خداوند ـ عزّوجلّ ـ، کسی است که امانتدار است و در گفتارش راستگوست ومراقب نمازهای خود و واجباتی است که خداوند، بر او واجب داشته است . [امام صادق علیه السلام]