روزی امام باقر (ع) و یکی از دوستانش همسفر بودند در ان روز چندین بار هم دیگر را دیدند و هر بار امام (ع) جلو می رفت و سلام و احوال پرسی می کرد . دوست امام (ع) تعجب می کرد . امام (ع) به او گفت :ایا می دانی هر وقت مومنان به هم سلام می کنند و دست می دهند خدا با رحمت به آنها نگاه می کند و گناهان آنها را مثل برگ از درختانم می ریزد . دوست امام (ع) با شنیدن این حرف بسیار خوشحال شد .
کلام بزرگان : کسى را که چهار چیز دادند از چهار چیز محروم نباشد :
آن را که دعا دادند از پذیرفتهشدن محروم نماند ، و آن را که توبه روزى کردند ، از قبول گردیدن ، و آن را که آمرزش خواستن نصیب شد ، از بخشوده گردیدن ، و آن را که سپاس عطا شد از فزوده گشتن .
و گواه این جمله کتاب خداست که در باره دعاست « مرا بخوانید تا بپذیرم . » و در آمرزش خواستن گفته است : « آن که کارى زشت کند یا بر خود ستم کند سپس از خدا آمرزش خواهد ، خدا را بخشنده
و مهربان مىیابد . » و در باره سپاس گفته است : « اگر سپاس گفتید براى شما مىافزاییم . » و در توبت گفته است : « بازگشت به خدا براى کسانى است که از نادانى کار زشت مىکنند ، سپس زود باز مىگردند ، خدا بر اینان مىبخشاید و خدا دانا و حکیم است . » [نهج البلاغه]
- شعر 196
- عکس 35
- خوشنویسی 16
- دانلود 17
- بازی 12
- حکایت 11
- آموزش وبلاگ نویسی 20
- رایانه و اینترنت 28
- فناوری اطلاعات 80
- پزشکی و سلامت 14
- دیگر 6