جستجو در سایت

     روز خوبی بود . پیامبر مسلمانان را دو به دو با هم برادر کرده بود و انها خیلی خوشحال بودند . تنها حضرت علی (ع) ناراحت در گوشه ای ایستاده بود . با نگرانی پیش پیامبر (ص) رفت و گفت : چرا مرا با کسی برادر نمی کنید ؟ پیامبر (ص) لبخندی زد و فرمود : علی جان تو باید با من برادر باشی . امام علی (ع) با شنیدن این حرف خیلی خوشحال شد .


کلام بزرگان : [ و به غالب پسر صعصعه ابو الفرزدق در گفتگویى که میانشان رفت فرمود : ] شتران فراوانت را چه شد ؟ [ گفت : امیر مؤمنان پرداخت حقوق پراکنده‏شان کرد . این بهترین راه آن است . [نهج البلاغه]